هدف های عزاداری

خداوند متعال ، انسان را به گونه ای آفریده است
که با بهره گیری از احساس و عاطفه می تواند خود را با شرایط گوناگون سازگار
کند.این شرایط عبارتند از: شادی ، اندوه ، برخورد با افراد گوناگون وبرخی از شرایط
دیگر که قوه ی احساس و عاطفه ی آدمی را تحریک می کنند. همین احساس های گوناگون در
موقعیت های مختلف،به او یاری می رسانند.

آدمی از اولین روزهای آفرینش، همیشه  با دشواری های زیادی مواجه بوده، ولی کوشیده
است با بهره گیری از گریه و عزاداری با آن به مقابله بپردازد به عبارت دیگر ، از
خود دفاع کند.پس مهار طغیان روحی در برابر دشواری ها و دست یابی به آرامش روانی را
باید نخستین هدف در برپایی هر گونه هر گونه عزاداری و سوگواری دانست.این آیین ها
افزون بر برون افکنی روحی(که جنبه ی فردی دارد) هدف های دیگری را پی گیری می کنند
که این مساله درباره ی عزاداری حضرت سیّدالشهداء علیه السلام آشکار تراست.یکی از
این هدف ها،افشاگری ونمایاندن چهره ی واقعی کسانی است که در حادثه ی کربلا بر اهل
بیت اظهار علیهم السلام ستم روا داشته اند.با برپایی آیین عزاداری ، شرکت کنندگان
از زوایای گوناگون ، ستم کاری گروه باطل و مظلومیت سپاه حق آگاه می شوند.بدین
تربیت ، سرمشق گرفتن از نهضت آگاهی بخش امام حسین علیه السلام در جامعه، نهادینه
می گردد.در این حالت ،محفل های عزاداری به کلاسی برای آموختن درس پایداری وستم
ستیزی تبدیل می شود.هم زمان با آن ، بینش دینی مردم ، در باره ی مفهوم عدالت
وآزادی در مسیر اصولی وتاب آن جهت خواهد یافت .امام خمینی قدس سره بر اساس همین
نگرش فرموده است : این محرم صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.وزنده نگه
داشتن عاشورا یک مساله ی بسیار مهم سیاسی-عبادی است.عزاداری کردن برای شهیدی که
همه چیز را در راه اسلام داده ، یک مساله ی سیاسی است.

یک مساله ای است که در پیشبرد انقلاب ، اثربسزا
دارد.ماازاین اجتماعات استفاده می کنیم.ما از آن الله اکبر ها،استفاده کردیم وباید
آن را حفظ کنیم.الگو سازی منطقی از نهضت امام حسین علیه السلام در کربلا،مایه ی
پویایی همه ی جنبش های مذهبی واسلامی است ؛زیراتنها در صورت بهره گیری وپیروی از
پیام،این جریان ماندگار خواهد شد.نمونه ی آن انقلاب اسلامی ایران است.

دیگر هدف مهم این عزاداری ،پیام رسانی مستقیم
وغیر مستقیم به اجتماع است.درپرتو این سنت ، بسیاری از آموزه های اسلام مانند:امر
به معروف ونهی ازمنکر ، تولّی و تبرّی زنده می شود.